พึงระงับอารมณ์ขุ่นมัวด้วยสติไว้พิจารณาไตร่ตรองปัญหา...
ความ "อยุติธรรม" มักเกิดขึ้นกับใครก็ได้บนโลกใบนี้อย่างไม่เหตุผล...
บางสิ่งบางอย่างไม่สามารถควบคุมมันได้...
เพราะมันเหนือการควบคุมของเรา..
สิ่งหนึ่งที่เราจะสามารถควบคุมได้ก็คือ.."การควบคุมที่เหตุ หรือการกระทำของเราในเบื้องต้นในทุกการกระทำ"...
ถึงแม้จะควบคุมที่ต้นเหตุ แต่ผลอาจไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตั้งใจก็เป็นได้..
ดังนั้น สิ่งที่ดีที่สุดในการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ก็คือ..
"การปรับใจยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างในอุบัติการณ์ที่อาจเกิดขึ้นกับเราและคนรอบข้าง"...
อย่าเรียกร้องในสิ่งที่ต้องเป็นไปตามที่เราตั้งใจแต่ถ่ายเดียว..
แต่จงปรับทัศนคติที่จิตใจเราให้เข้มแข็ง...
ยอมรับเชิงบวกเสมอๆ ว่า...
"ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ย่อมดีเสมอ..."
ไม่ว่าจะดีต่อเราหรือไม่ก็ตาม...
"อย่าโทษผู้อื่น" อย่าโทษใครทั้งนั้น..
เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่ดีงามอะไร..
ในลักษณะเด่นของ.."คนดี"..
อย่าพยายามแสวงหา.."คนที่ทำผิด"..
อย่าคิดว่าใครเป็นคนผิด..ใครเป็นคนทำผิด..!!!
แต่จงเชื่อมั่น..ในสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดว่า.."มันดีเสมอ"..
มันอาจไม่ได้.."ดีต่อเรา"...
แต่อาจจะดีต่อผู้อื่นอีกมากมายก็เป็นได้นั่นเอง..
เปรียบกับเงิน "50 บาท" ที่เราไม่โชคดีได้จากรางวัลบางรางวัล...
แต่เงิน 50 บาทนั้น ที่คนบางคนได้รับ.."อาจมีค่ามหาศาล"...
มันอาจจะเป็น.."ทั้งชีวิต"..ข้าวน้ำและอาหารให้กับอีกหลากหลายชีวิตก็เป็นได้...
เราจะพึง "เสียสละ" ส่วนที่เราคิดว่า..."เราต้องได้"..
แล้วให้กับคนอื่นๆ แม้นไม่รู้ว่า..."ใครจะได้รับก็ตาม"...
ด้วยจิตใจที่ดีงามแล้วไซร้...
ผลของทุกการกระทำที่จะมาสู่เรา...
"ย่อมดีที่สุดแล้วเสมอๆ"...
แล้วชีวิตเราจักเป็นสุขยิ่งๆขึ้นไป...
ฝึกคิด ฝึกทำ ฝึกสร้างไว้...
จนเป็น.."นิสัย".. และ.."สันดาน"...
หรือเรียกว่า.."จิตใต้สำนึกในที่สุด"..นั่นเอง....
