.."การกระทำสำคัญกว่าคำพูด..."
แต่แท้จริงแล้ว.."มันเป็นจริงทั้งหมดหรือไม่?"..."
ตามทรรศนะ "คำพูด"..เป็นเครื่องมือของ.."ความคิด"..
การถ่ายทอดทางความคิดออกมาด้วย.."คำพูด"..
สู่การกระทำเพื่อให้บังเกิดผล..หากมองด้วย "เหตุ" และ "ผล" แล้ว..
ความคิดเป็นเหตุ คำพูดเป็นผล..
คำพูดเป็นเหตุ การกระทำเป็นผล..
เชิงตรรกะ ความคิดเป็นเหตุ การกระทำเป็นผล..
แต่หากจะเอื้อนเอ่ยถึง "อำนาจของคำพูด" นั้นมีมากมาย..
คำพูดสามารถเป็น.."ผู้สร้าง" ก็ได้..
คำพูดสามารถเป็น.."ผู้ทำลาย" ก็ได้..
ผู้บริหารที่ดีที่เก่งกาจ ย่อมฉลาดเลือกที่จะใช้คำพูดที่เหมาะสมเสมอ..
พลังอำนาจ ยศศักดิ์ ทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง บารมี ย่อมมีมาและมีไป..
คุณความดีของจริงนั้นไซร้..
จะอยู่คู่กึกก้องเกรียงไกรกับตัวคนผู้รู้กาล..
ฉะนั้น คนเราไม่จำเป็นต้องพูดทุกคำที่คิด..
แต่จงคิดในทุกคำที่จะพูด..
ความคิดย่อมสำคัญกว่าคำพูด..
คำพูดย่อมสำคัญกว่าการกระทำ..
แต่การกระทำย่อมสำคัญกว่าหากว่ากันว่าถึงเรื่อง.."การปฏิบัติ"..
การนั่งคิดและจินตนาการบนอากาศอย่างไร้จุดหมายนั้น..
ย่อมไม่ส่งผลดีมากนักในเชิงสัมฤทธิ์ผล..
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนสำคัญเสมอ..
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมต้องสัมพันธ์แก่กันและกัน..
ภาพฝันบนอากาศที่มีจุดหมาย..
คือจุดประกายทางความคิดสู่ความสำเร็จอันแท้จริงได้..
หากนำความคิดมาจรรโลงวาดนิมิตรสู่ผืนกระดาษ..
กลั่นกรองลึกล้ำนำมาแปรเปลี่ยนสู่ภาคปฏิบัติ..
สองสิ่งสะท้อนในจิตและมายาและความเป็นจริง..
ย่อมนำไปสู่เป้าหมายแผนการชีวิตที่แทรกซึมแก่นแท้ได้..
"...คิด พูด ทำ เฉลิมฉลองอย่างชาญฉลาดและเฉลียวพิชิต..
แกร่งกล้า สามารถ ไขแก้ แปรเปลี่ยน ปรับดุลย์ สำเร็จสรรพ เป้าประสงค์ สมหมาย ทุกกรณี.."
